/ O mnie

Wierzę, że piękne wnętrza mogą poruszać — budzić tęsknotę za domem, który jest czymś więcej niż tylko funkcjonalną przestrzenią. Moja droga do zawodu zaczęła się już w dzieciństwie, kiedy z zachwytem przeglądałam magazyny wnętrzarskie, odnajdując w nich opowieści o miejscach tworzonych z troską i zapraszających do bardziej uważnego życia. To właśnie wtedy po raz pierwszy zainteresowałam się tym, jak architektura wpływa na nasze samopoczucie i codzienne doświadczenia.

Ta fascynacja zaprowadziła mnie na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie ukończyłam studia inżynierskie z wyróżnieniem, uzyskując tytuł architekta. Moja nagrodzona praca dyplomowa — „Dom mieszkalny z funkcjami społecznymi na warszawskiej Pradze” — pozwoliła mi rozwinąć zainteresowania związane z architekturą mieszkaniową i lepiej zrozumieć czynniki wpływające na jej jakość.

Swoją autorską pracownię założyłam w 2022 roku. Dziś współpracuję z inwestorami prywatnymi przy kompleksowych projektach wnętrz, a wraz z zaufanymi wykonawcami prowadzę koordynację i realizację inwestycji. Swoją pasją dzielę się także w innych formach — poprzez autorskie koncepcje wnętrz, inspiracje wizualne publikowane na moim Instagramie @zuzanna_rogowska, produkty cyfrowe oraz historie z mojej pracowni opowiadane na blogu.

Noszę w sobie pragnienie, by tworzyć wnętrza, które mają znaczenie — piękne, prawdziwe i poruszające, tak jak te, które zachwycały mnie w dzieciństwie. Przestrzenie zakorzenione w naturze, które odpowiadają historie miejsc i ludzi oraz zapraszają do ich dalszego współtworzenia — do rozpoczęcia własnej drogi w poszukiwaniu tego, co naprawdę można nazwać domem. Zapraszam do współpracy i do obserwowania tego, co tworzę w Internecie.

Poetycki minimalizm – moje podejscie do projektowania wnętrz

Inspirują mnie projekty, w których przemyślane rozwiązania funkcjonalne spotykają się z dbałością o detal, a prosta, lecz wyrafinowana forma zyskuje ciepło, subtelną elegancję i szczerość naturalnych materiałów. Dom staje się w nich opowieścią o ludziach, nie o rzeczach.

Praktykuję to, co nazywam poetyckim minimalizmem — zarówno w pracy, jak i na co dzień. To podejście, w którym minimalizm jest czymś więcej niż estetyką; staje się zaproszeniem do uważnego, świadomego życia.

Nie chodzi o to, by mieć mniej, lecz by chcieć mniej. Wybierać trwałe materiały. Dostrzegać piękno w detalu, w przedmiotach z historią, w harmonii — a nie w dekoracjach na chwilę czy nadmiarze rzeczy, które nie mają prawdziwego znaczenia.

W moim podejściu pauza jest równie ważna jak obecność. Cisza wizualna pozwala dostrzec subtelność, a każdy element — lub świadomie pozostawiona pustka — ma znaczenie.

To uważne odejmowanie, by wydobyć to, co naprawdę istotne — tworząc wnętrza, które otulają ciepłem i kojącym spokojem. Przestrzenie, które zapraszają do celebrowania najprostszych chwil codzienności i podkreślają osobistą, prawdziwą historię ich mieszkańców.

Processed with VSCO with b1pro preset

Usługi

Osiągnięcia